hür bir moruz, mor bir hür
mor ve gür
düşledikçe şahlanan
şiirden arınmış fiyakalı bir coğrafyada
sadakatimiz sabıkasız gönlümüz yağız
"gök-yüzünden düşen bin parça yağmur mu küstürdü seni
şiire? sözlerin kayıp kelimelerin kabız"
şiir katli vacip görüldü perilerimce
ve sözcükler uludu "şiir çıplak, şiir çıplak"
harf dağıldı kendi içinde, tam ortasından
kaldığında şiir "ar" sız
nerden bilebilirdik tekamül ediyor oluşumuzu
belki de bilirdik ama konu bu olmamalı
etime yansıyan boşluk geçmiş bir ahval kırıntısı
"şiddetle kurtulmak gerek! şiir panzehiri degil besleyicisidir boşluğun"
şiir: garabet bir felsefe, yazayan bilir.
ekrem emre ünlü
0 yorum:
Yorum Gönder