şiir yazdıran mütebessim kadınlar
ve ağlattıran anıları
düşerken sayfama karanlığın sancılarıyla
sövercesine kovmuştu iğneli sözcükler onları
oysa kibar olmak istemişti şiirlerim
şimdi
öyle aç ki ellerim
kime dokunsam aşk zannediyor
düşüşlerimi düşlerimle takas ettiğimden beri
ütopik bir mutluluk sardı dört bir yanımı
-kadın: pardon,bu şiiri burada bölmek zorundayım
"düşüştesiniz bayım boşuna kendinizi düşlerle kandırmayın
-adam:
"beni düşlerimden tanıyamazsınız matmazel
herkesin düş izi farklıdır.."
-kadın:
"anlatım bozukluğu yapıyorsunuz ben saf değilim
şiirsel ifadeniz beni yanıltamaz bu işin piriyim"
-adam:
"bozukluk hayatın bir parçasıdır hayatım
şiir de hayatın ta kendisidir gibi kilişe bir cümle
peyda etmek istemesem de belirtmeliyim
siz şiir denizinin piriyseniz ben de piri reisim"
-kadın:
"bana hayatım demeyin lütfen
laubali insanlardan haz etmem
kabul ediyorum iyi bir şairsiniz
öldürünce yiğidi hakkını yemem"
-adam:"
çok yerinde bir laf ettiniz
yiğidi öldürdünüz
beni öldürdünüz"
-kadın:"
sizi öldürmeye beni mahkum ettiniz
bunu fazlasıyla hak ettiniz
bunu en iyi siz bilirsiniz"
-adam:"
ben ölmeyi değil sizi hak ettim
siz suçlusunuz bana öyle bakmayacaktınız
beni gözlerinize mahkum ettiniz
-kadın: aman neyse terk ediyorum bu şiiri
-adam:"hep aynı şeyi tekrarlıyorsunuz işte
hayatınız neyse üzerine kurulu bir dönence
ama size bir sır vereyim mi
seni çok seviyorum
ve sen benim sıkı bir dostumsun
mellonum"
-kadın:"aslında..aslında ben de seni çok seviyorum"
-adam:"e peki o zaman sorun nedir?"
sorunu yaratan şairden başkası değil..
Ekrem Emre Ünlü
