Güle Güle - II

kısırdöngümde
kördüğüm
dolambaçtı
yalnızlığım

ne zaman geçsem
yeşil köprüden
adın alnımda ter

son üç yılımı
sessizce göm
sıcak yaz akşamı

ekrem emre ünlü

Sessiz

yağmur uzanıyor toprağa
o an anlıyor yaşadığını
dilsiz bir kurbağa

ormanda bir kum tanesi
ıssızlık
ve okyanustaki gök

tanrının elektrikli bulutu
aydınlatıyor sessizliği

göğe bakan imge
belki bir kuş
belki bir gölge

ekrem emre ünlü

Güle Güle

sesin
maviydi
kulaklarımda

etin
kaviydi
dudaklarımda

elimin tenine tutkusu
hala mı saçlarında?

ekrem emre ünlü

Haiku-lade

düşe düşen keşiş
şiir haccında seferde
mabudeyi arıyor her seferinde

ekrem emre ünlü

Bilinçdışım Üretir Ken

düş sonu öğünlerden arta kalan düşgen
şöyle bir düş ki şiirin orta yerine iinen
imlasız cümleler özgürce birbirini yerken
dadaist nameler için çok erken
çökerken yalnızlığın bitkisel hayatı
hayati önem taşıyan imgeler kurutulur mantıken
son mısraya delicesine bir aduket
bilinçdışımdan alabildiğine dövüşken

ekrem emre ünlü

................................

........

Sen Aydınlatırsın Geceyi

gecenin boyu kısa
seni yazmalarım uzun

yağmur gibi din-di
günahla biriken tutunamayazlık

-öpüp başıma koyuyorum yerdeki saç tellerini

öpüşün tanrıların bayramı
ismin dudaklarıma din/di

on dokuz ocakta bana sarılacak olman
kült bir filme çeviriyor beni
içimde şiirler d/üşüyor sensiz

gözlerin sabaha bir name
"sen aydınlatırsın geceyi"..

ekrem emre ünlü

Şiirleri Ayarlama Enstitüsü

hür bir moruz, mor bir hür
mor ve gür
düşledikçe şahlanan
şiirden arınmış fiyakalı bir coğrafyada
sadakatimiz sabıkasız gönlümüz yağız

"gök-yüzünden düşen bin parça yağmur mu küstürdü seni
şiire? sözlerin kayıp kelimelerin kabız"

şiir katli vacip görüldü perilerimce
ve sözcükler uludu "şiir çıplak, şiir çıplak"
harf dağıldı kendi içinde, tam ortasından
kaldığında şiir "ar" sız
nerden bilebilirdik tekamül ediyor oluşumuzu
belki de bilirdik ama konu bu olmamalı

etime yansıyan boşluk geçmiş bir ahval kırıntısı
"şiddetle kurtulmak gerek! şiir panzehiri degil besleyicisidir boşluğun"

şiir: garabet bir felsefe, yazayan bilir.

ekrem emre ünlü

Kısa Dirilme Hikayesi

"-bakın siz durgunsunuz,çoksunuz.."

biz şarap içerdik köpek öldüreninden
köpeklerden nefret eder
.tanrıyı severdim.

adam olamamıştım belki
şiir olmuştum
..delirdik..

una düşen tuz tanesi
seri katilin tekleyen tabancası
hidrojen,su, kafiye ve lirik
kalemime üflediğim ruhlardı
...irkildim...

bazan dilime gubar-ı gam ektim
sonrası aydınlık
sonrası karanlık
....kirlendim....

kaybetmek
istemek kadar vazgeçilmezken
anlamı var mıydı
hayat kumarını oynamanın?
.....bilendim.....

gözlerimin durgunluğu
özüme küsen pencereydi
aynaya sığ bakmasam
kendi şamarımı yemezdim belki
......şahlandım......

öldüğümde
şiirlerime dokunmayın yeter
ve sevgilim
saçların omuzlarımda
.......dirildim.......

ekrem emre ünlü

------------------------

yeldeğirmeninde in kurup yeli indirmemek için bulut kurut
gökyüzü imzalı duman kurutmak kadıköy ilhamında meşrut
ismet özel sadece şiir yazsaydı keşke söylevleri mahdut
gözlerim nemli değil gözlerim barut

kan kokmadıkça kavgası olmaz mı ki şiirin
dadapolitik ol yalana bulanırsın ense kökümde yazılı doktrin

mor bir şehir kar yağarken güneşi düşünürse iner aydın kor
çankayada görünmez bir assassinim ben padişahı kanser eden antikor

ayyaşları şerefsizlere tercih ederiz padişahım çok yaşama
haşarı haşere sakallarımda dergah kurmak bariz dadadır panorama

muteber penceresi kalemimin dalavereye kapalı her dem
kıyak kafalı muzaffer şarabıyla cennette hurilere merhem
bıyığınız badem cehennemde amblemdir ne ala, allahu alem

sürreel kafiye ahengi imgelemi dada ile olur vahdet-i vücud
yedi elim yakanda ahirette recep katil izimi bulamazlar namım sükut

ekrem emre ünlü