Hav

nemde boğulan odam loşluğun şeytaniliğine kapılırken

yağmurunu öpüp intihar eden bir bulut görüyorum

yıldırım düşüyor zihnimde dans eden geçmişimin silik etine

yılgın siluetime şiirler ekip güneşe fırlatıyorum

imgelerimde boğulan ellerimi çekik gözlerine sarkıtırken

dudaklarından sonsuzluklar yapıp ikimizi yerleştiriyorum içine

hep burada duralım diye adını burdur koyuyorum evrenimizin

adının ilk üç harfiyle başladığı için değil sadece

seni ilk kez burada öpüyorum

ruhumdaki kırışıklıkları ağzınla ütülüyorum

kafamdaki karışıklıkları aşkınla

kedi ve köpek

aynı anda farklı şehirlerde

birbirlerine dokunabilirdir

aşk

kurak toprak ve yağmur arasındaki kavuşma gibi

aramızdaki aşk

özlem dolu ve rayihalı

seni ilk kez burada kokluyorum

hav!

ekrem emre ünlü

Dada Atı

italyanca rapi sek içtim

tekila söylüyorum doğaçlama

bok akçe kara gün içindir

sefaletin güzelliği gümüşten daha parlaktır dostum

simit özgürlüktür ve mangırsız sokaklar da

altından daha değerlidir mantarlar özellikle vo mantar

portakalda vitamindir barış kayra

belki de dünyayı kurtaracak adam

ve anası burcu dünyadaki bütün portakallardan tatlıdır

iki artı ikinin beş ettiğini keşfettiğimden beri

daha fazla bilmek istemiyorum lanetlenmiş olabilirim

yağmur tıkırtısına erekte olabilen bir at olmayı hayal eden bir karınca olmak isterdim

zira saçlarıma düşen yağmurla beynime düşen aynı değil

ne dediğimi anlayamamamı yadsımak şiirimde;işte arzuladığım özgürlüğün

özü bu

kelimeler batıyor beynime ve ben onları ellerime üflüyorum

amino asit ve protein tozlarıyla aptallaşırsam kendimle barışırım

cehaletin erdeminin büyüsüne kapılmamak elde değil;adoniste

öyle ki

kendimle çelişirken ne dediğimi kavrayamamak

doğru yolda ilerleyen bir at olduğumu gösterebilir..

ekrem emre ünlü